Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Έρωτας



Η λάμπα σκορπάει το θολό φως της στο δωμάτιο γεμίζοντάς το με σκιές. Στο χαμηλό τραπέζι τα ποτήρια είναι άδεια και το μπουκάλι μισό. Το τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα με το τελευταίο τσιγάρο να κρέμεται σβηστό από ώρα στην κόψη του χείλους του. Η μυρωδιά τους έντονη, ανακατεμένη με τη μυρωδιά του ιδρώτα απ’ τα κορμιά τους.
Ένα κουβάρι οι δυο τους πάνω στον καναπέ, τυλιγμένοι στο σύννεφο της ίδιας τους της ηδονής, που δεν ξεθύμανε ακόμα, αλλά ήδη βρίσκεται στον απόηχό της. Κοντεύει να καταλαγιάσει. Δεν γνώριζαν ο ένας τον άλλο νωρίτερα. Δεν γνωρίζονταν χθες, προχθές, πριν ένα μήνα. Γνωρίστηκαν απόψε, σ’ αυτόν τον καναπέ, όταν τα κορμιά τους άγγιξαν το ένα το άλλο για να λικνιστούν στον αέναο χορό της ηδονής και για να γίνουν ένα σώμα, μια ψυχή, μια ιστορία.
Μια ιστορία που θα τελειώσει πριν καλά-καλά αρχίσει, γιατί δεν αγαπήθηκαν ποτέ. Ούτε επρόκειτο να αγαπηθούν ποτέ. Ανάγκη για επαφή χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς ρομαντισμό, χωρίς φεγγάρια, λουλούδια, θάλασσες και ποιήματα.
Ανάγκη δυνατή και ζωώδης. Χωρίς συναίσθημα. Μόνο την αίσθηση της ολοκλήρωσης χωρίς αύριο, όνειρα κι ελπίδες.
Ένστικτο. Καθαρό, απόλυτο, Ένστικτο…..

2 σχόλια:

  1. Βρε καλώς την.Ξαναγύρισες μ'αυτό το δυνατό κομμάτι στο Blogging ??
    Θα'χει και συνέχεια ή είναι ένα απόσπασμα??

    Καλή και ερωτεύσιμη Κυριακή να'χεις
    Σταυρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Zoyzoy, καλημέρα γλυκιά μου!!!! Καλή Κυριακή και σε σένα!!!! Χρόνια πολλά!!!
      Όχι, το κείμενο ήταν έμπνευση της στιγμής για την μέρα του Αγίου Βαλεντίνου...... αλλά σκέφτομαι σιγά σιγά να ξαναγυρίσω εδώ. Χαίρομαι που σου άρεσε. Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!!!!!

      Διαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......