Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Ποτέ δεν πρόλαβα να σου πω τίποτα από όλα αυτά......

Έμαθα να κρατάω τα συναισθήματά μου καλά κρυμμένα. Δεν έπρεπε ποτέ να δείξω αδυναμία. Έπρεπε πάντα να είμαι δυνατός. 
Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια. Όχι γιατί δεν είχα την αγάπη των γονιών μου, κάθε άλλο. Ήταν όμως υπερπροστατευτικοί και με έπνιγαν. Φιλίες πολλές δεν είχα. Όσες φορές κατάφερα να γνωρίσω μερικούς ανθρώπους, περισσότερο από μια καλημέρα, πληγώθηκα. Ακόμα και στις σχέσεις μου ήμουν δύσκολος. Οι περισσότερες γυναίκες που γνώρισα ήθελαν να είναι μαζί μου για ένα και μόνο πράγμα. Καμιά τους δεν με αγάπησε πραγματικά.Έτσι και εγώ δεν έδινα πολύ σημασία. Χτύπαγα και έφευγα. 
Αυτό που κατάφερα μέχρι σήμερα να κάνω είναι να είμαι κυνικός. Να μην εμπιστεύομαι κανέναν εκτός από τον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου. Το αποτέλεσμα..... έμεινα μόνος...... μέχρι που γνώρισα εσένα και δεν ξέρω πως να χειριστώ την κατάσταση. Δεν έμαθα να αγαπώ και ότι νιώθω για σένα μου είναι πρωτόγνωρο. 
Δεν μπορώ να κοιμηθώ, δεν μπορώ  να φάω, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Φοβάμαι να ανοίξω την καρδιά μου και να αφήσω αυτό το συναίσθημα να την γεμίσει. Δεν ξέρω να λέω όμορφα λόγια, ούτε ποιητικά, δεν τα χρειάστηκα άλλωστε και νιώθω ότι θέλω να κατεβάσω το φεγγάρι και να το βάλω στα χέρια σου. Να ανέβω στις Άλπεις και να σου κατεβάσω όλα τα έντελβαϊς από τις πιο απόκρημνες ράχες τους......
Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που δεν με νοιάζει αν θα πληγωθώ ή όχι. Δεν με νοιάζει αν η επόμενη μέρα ξημερώσει, ας είναι πίσσα σκοτάδι...... Δεν με νοιάζει αν μείνω σε ερημονήσι ή στην πιο πολύβουη πόλη. Δεν με νοιάζει ακόμα και αν είμαι στην έρημο Σαχάρα χωρίς νερό...... Αυτό που με νοιάζει και με καίει είναι να είμαι μαζί σου. Να μπορώ να βλέπω τα μάτια σου, να ακούω τη φωνή σου, να χαϊδεύω τα μαλλιά σου. Να σε βλέπω να περπατάς, να χορεύεις, να στροβιλίζεσαι σαν τον άνεμο και εγώ να χαίρομαι που είσαι δική μου........
Δεν έχω το κουράγιο να σου πω τίποτα από όλα αυτά. Δεν έμαθα ποτέ να ξεστομίζω τέτοιες κουβέντες. Φοβάμαι πως θα γελάσεις μαζί μου, θα με κοροϊδέψεις. Δεν θα με πιστέψεις και δεν φταις εσύ. Έπρεπε από την αρχή να το κάνω. Τώρα που φεύγεις είναι πολύ αργά. Ούτε να συρθώ στα γόνατα και να σε παρακαλέσω δεν μπορώ. Να κλάψω, να σε ικετέψω. Ούτε τον οίκτο σου δεν είμαι ικανός να ζητιανέψω. Σε χάνω και φταίω γιατί δεν άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να σε αγαπήσει όσο σου άξιζε.

18 σχόλια:

  1. H ZΩΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ,ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΟΥΝ,ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΑΝΑΚΑΜΨΟΥΜΕ. ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ,ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ.ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΚΟΙΤΑΜΕ ΠΙΣΩ,ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. aoratos,
    δεν κοιτάνε όλοι μπροστά, το κακό είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που μένουν κολλημένοι στο παρελθόν.... ευτυχώς δε είμαι ένας από αυτούς.....
    Ευχές για ένα όμορφο βράδυ!!!!! Την καλησπέρα μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα πισωγυρίσματα καλό δεν κάνουν.
    Και αν δεν μπορείς να μοιραστείς, να εκφράσεις συναισθήματα θα μένεις πάντα μόνος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιαγιά Αντιγόνη,
    πολύ δύσκολη η μοναξιά και δεν παλεύεται.....
    Την καλημέρα μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Carina,
    υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που φοβούνται να παίξουν με τη φωτιά, ακριβώς γιατί θα καούν..... αλλά συνήθως το μετανιώνουν μετά.....
    Καλημέρες!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πρίν απο χρόνια ο εαυτός μου..
    είναι αλήθεια οτι πολλοί πέρασαν τούτο το μονοπάτι διότι πληγώθηκαν και κλείστηκαν..

    δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις μιά και κουβαλάνε μέσα τους το παρελθόν τους..

    ευτυχώς δέν έχω καθόλου μνήμη (χρυσόψαρου) κι έτσι όλα μου φαίνονται καινούρια..

    καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ευρύνοε,
    το παρελθόν είναι εκεί μόνο για καμιά αναδρομή, δεν πρέπει να γίνεται θηλειά στο λαιμό και να μη σε αφήνει να πας μπροστά.
    Χαίρομαι, αν και το ΄χα καταλάβει ότι είσαι άνθρωπος που κοιτάει μπροστά με ματιά και καρδιά μικρού παιδιού!!!!!
    Την καλημέρα μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Aν όλοι μας λέγαμε αυτά που νοιώθουμε θα ήμασταν σίγουρα πιο ευτυχισμένοι. Εγώ πάντως προσπαθώ να εξωτερικεύω τα συναισθήματά είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά, αυτά είναι τι να κάνουμε; Όμορφα γράφεις. Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υπέροχο κείμενο.
    Τόσο τραγικά ανθρώπινο και απαισιόδοξο,που μόνο ο χρόνος μπορεί να δώσει λύση και να φέρει τη λύτρωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όντως υπέροχο κείμενο. Με την ανημποριά του να δείξεις τα συναισθήματά σου, να τα ξεστομίσεις, διότι ... και τον πόνο της απόγνωσης και του αδιεξόδου στο κρεσέντο!
    Αλλά ... γιατί τα λέει άντρας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιατί μερικά πράγματα τα λέμε μόνο στον εαυτό μας τα γράφουμε στο χαρτί για να το διαβάζουμε εμείς και δεν θέλουμε καν ν'αποκαλύψουμε αλήθειες που ίσως ομορφύνουν τη ζωή μας??

    Καλό σου απόγευμα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. zoyzoy, μας κρατά ο φόβος. Πρέπει να είσαι πολύ δυνατός μέσα σου για να τα αποκαλύψεις, και ακόμη δυνατότερος, να μην αφήσεις τον όποιον δη να τα εκμεταλλευτεί, αλλά και να βιώσεις την λύπη, σε περίπτωση απόρριψης.
    Γιαυτό οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε τόσο
    δυστυχισμένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. manousina,
    το να εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου είναι δίκοπο μαχαίρι. Είμαι άνθρωπος που δεν κρατάει για τον εαυτό του κρυφά αυτά που αισθάνεται και μπορώ να σου πω ότι πολλές φορές έχω μετανιώσει που έδειξα τι ένιωθα. Πάντως δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να δείχνεις σε αυτόν που αγαπάς ότι τα αισθήματά σου είναι αληθινά.....ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μαγγανοπήγαδο,
    σε αυτές τις περιπτώσεις ο χρόνος λειτουργεί αρνητικά. Όσο περνάει, τόσο πιο πολύ βυθίζεται στη μοναξιά και δεν υπάρχει γυρισμός. Αν ο ήρωάς μου είναι πια στα σαράντα του (δεν έχω αποφασίσει ακόμη την ηλικία του) πολύ δύσκολα θα αλλάξει πια...... Εκτός και αν βρεθεί εκείνη που θα τον τραβήξει έξω από την μιζέρια του......
    Την καλημέρα μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Amazon,
    γιατί είναι ο ήρωάς μου άντρας, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να βρίσκεται στην ίδια θέση..... και γιατί είμαι τις παλιάς σχολής. Οι άντρες κάποτε ήταν έτσι. Η ίδια η ζωή τους είχε κάνει αιχμάλωτους των συναισθημάτων τους.... και όποιος έδειχνε το παραμικρό ήταν ο δακτυλοδεικτούμενος........ Θυμάσαι; « Οι άντρες δεν κλαίνε» ήταν το μοτό της εποχής.....
    Την καλημέρα μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Zoyzoy,
    το να λες αυτό που αισθάνεσαι σε απελευθερώνει, αλλά επειδή φοβάσαι ότι θα πληγωθείς ή θα πληγώσεις, τα κρατάς κρυμμένα όσο πιο βαθειά μπορείς...... Εγώ πάλι από τα μούτρα φαίνομαι αν είμαι καλά ή όχι...... μπορείς να φανταστείς τι γίνεται όταν αγαπώ ή μισώ κάποιον; Άστα να πάνε......
    Καλημέρες!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......